ADI-R – wywiad do diagnozy autyzmu – wersja zrewidowana

Wywiad diagnoza autyzmu Bielsko Biała ADI-R

Czym jest i co może nam dać?

ADI-R to poszerzony wywiad, którego celem jest zdobycie pełnego zakresu informacji o osobie badanej, które są niezbędne do postawienia diagnozy dotyczącej spektrum autyzmu. Procedura badania jest w wysokim stopniu wystandaryzowana, aby zapewnić, że osoba informująca przekazuje systematyczny i szczegółowy opis zachowania osoby diagnozowanej. Przeprowadzenie wywiadu zajmuje zazwyczaj od 2,5 do 3 godzin.

Wywiad ADI-R w połączeniu z protokołem obserwacji ADOS-2 stanowi obecnie tzw. „złoty standard diagnostyczny” w zakresie zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Do kogo kierowany jest ADI-R?

ADI-R kierowany jest do rodzica lub opiekuna, który zna historię rozwoju osoby badanej (dziecka, ucznia czy pacjenta) oraz wie jak funkcjonuje ona na co dzień w chwili obecnej.
Osoba badana może być w dowolnym wieku, pod warunkiem, że jej wiek umysłowy to przynajmniej 24 miesiące. Nie jest ona obecna podczas przeprowadzania wywiadu.

Co ma na celu przeprowadzenie wywiadu ADI-R?

ADI-R służy postawieniu formalnej diagnozy uwzględniającej pełną historię rozwoju osoby badanej (zastosowanie algorytmu diagnostycznego). Może mieć również zastosowanie przy planowaniu terapii lub opracowaniu programu edukacyjnego/ terapeutycznego. Wymaga wtedy skupienia się na obecnym funkcjonowaniu osoby badanej (zastosowanie jeden z trzech algorytmów aktualnego zachowania). Jeżeli celem przeprowadzenia wywiadu jest zarówno postawienie diagnozy, jak i planowanie terapii, stosuje się oba algorytmy.

Jakie informacje uzyskamy stosując protokoły wywiadu ADI-R?

Stosując ADI-R uzyskamy informacje o funkcjonowaniu osoby badanej w trzech kluczowych dla zaburzeń ze spektrum autyzmu sferach:

  • język i komunikowanie się
  • interakcje społeczne oparte na wzajemności
  • sztywne, powtarzające się i stereotypowe wzorce zachowania i zainteresowań

Sfery te są opisane jako istotne diagnostycznie zarówno w ICD-10, czyli Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), jak i DSM-IV, czyli w czwartym wydaniu Diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.